İçimde beni kıskandıran ne bilmiyorum. Neden beni sevmiyorsun Benimle sevişmek mi yoksa kavga etmek mi istiyorsun?
Saklayacak bir şeyim olup olmadığını hiç sormadın. Zayıf olmamalıyım, değil mi? Beni gerçekten yakmak istiyorsun, değil mi?
Senden nefret ediyorum. Yüzün, rezil ettiğim en çirkin gülümseme. Benden daha iyi olduğunu düşünüyorsun. Sikin yok.
Hayır, bizi eli boş bıraktın. Beni kırmak istiyorsun. Anın seni kırmasına izin ver. Beni orada bırakırsan peşinden koşmam. Acı çekmek! O an üzerimden yük kalkmış gibi hissediyorum.
Bazen beni çok incitti. Bu gece moralim bozuk. Sigara dumanını görebiliyorum. Uyanık kalabilirdim, başka bir gün ölecek kadar uyanık kalabilirdim. Bazen beni incit, bazen birini bul ve beni kıskandır. Bir gün hayallerimiz yıkılırsa, seni unutup gideceğim. Kalbimi yumuşat ve beni yor.
Sanırım aşık oldum. Her neyse, aklımı kaçırdım. düşünemiyorum. İşkence görüyorum, lanet olası pislik. Ateş, aşk, acı. Siktir git, hepsi sensin.
Seni unutamam, senden bana kalan. Nadiren de olsa olabilen o lanet kanser gibi kalbimde büyüyorsun.
Alamadığım şeylerden yoruluyorum. Elimdekileri sokağa atıyorum. Cebimde üç kuruşla düşünüyorum. Aklıma geldikçe kayboluyorum. Kahretsin, her şeyin farkındayım.
Aslında her şey yalandı. Kafamda kocaman bir yılandı. Hayatında uzun ince bir çizgi gibi kalmak istemem. Geçmişinde saklanan kahrolası bir kadın gibi.
Beni yaktığını en başından kabul etmeliydim. Her şeyin yanlış olduğunu.